De meerwaarde van medische diagnostiek; juridische belemmeringen van klinisch wetenschappelijk onderzoek

Zie ook de artikelen op bl. 1023 en 1025.

Geneeskunde heeft zich van magie tot wetenschap kunnen ontwikkelen dankzij het leren door ervaring. Het systematisch verzamelen en onderzoeken van patiëntengegevens en lichaamsmaterialen is een van de belangrijkste bronnen van de medische kennis die de huidige hoogwaardige gezondheidszorg mogelijk hebben gemaakt. Dergelijk onderzoek is de laatste jaren echter doelwit van kritiek door ethici en gezondheidsjuristen geworden. Zo schreef Leenen onlangs: ‘... medische beroepsbeoefenaren (gaan) meer en meer eisen stellen ten aanzien van hun patiënten. Voorbeelden zijn het eisen van informatie en het vergen dat gegevens en lichaamsmaterialen die de patiënt in een situatie van onvrijheid heeft moeten afstaan, voor andere doeleinden mogen worden gebruikt.’1

Als gevolg van de kritische opvattingen van ethici en juristen is door nieuwe wetgeving het gebruik van gegevens en patiëntenmaterialen voor wetenschappelijke doeleinden sterk aan banden gelegd. Dit heeft in binnenen buitenland tot scherpe kritiek…