De kracht van het rolmodel

De beroepsvoorkeuren van geneeskunde studenten sporen niet met de behoefte van onze maatschappij, zo mag je concluderen uit het onderzoek van Soethout en collega’s (A6655). Er is nauwelijks belangstelling voor ouderengeneeskunde, bedrijfsgeneeskunde en verzekeringsgeneeskunde. Dat is niet nieuw en ook niet echt opzienbarend. We doen weinig om die keuzes van geneeskundestudenten te sturen. Het begint al met de keuze van de studie. Die keuze wordt al jong bepaald. Je moet in ieder geval slim genoeg zijn om het juiste pakket te kiezen. Niet alleen ouders en verstand bepalen dat, maar vooral ook het enthousiasme van je wiskunde- en biologieleraren.

Daarnaast heb je voorbeelden van dokters in je omgeving nodig. Het is niet voor niks dat veel kinderen van dokters ook dokter willen worden. Zijn die rolmodellen er niet, dan moet je putten uit andere bronnen zoals de media. Daar zien we zelden een ouderengeneeskundige of bedrijfsarts en de sexy helden uit ‘Greys Anatomy’ zijn niet alleen zeer zeldzaam op de werkvloer, maar ze geven ook nog eens een heel verkeerd beeld van het echte werk van dokters. Veel patiënten zijn chronisch ziek en kunnen niet genezen worden met heldhaftige monodisciplinaire interventies, maar vereisen levenslange zorg waarbij veel verschillende disciplines betrokken zijn.

Tijdens de opleiding zou de verwachting van het toekomstige beroep kunnen worden bijgestuurd, maar dat gebeurt helemaal niet, want veel specialismen zijn onzichtbaar in het huidige curriculum (A7410). De huisartsen hebben laten zien dat zichtbaarheid in het medisch curriculum leidt tot een grote animo voor dat vak. Nu komen vooral de vakken die zich binnen de ziekenhuismuren afspelen en de huisartsgeneeskunde aan de orde en daarmee worden heel veel specialismen te kort gedaan.

Kuijer (A7024) illustreert heel mooi dat een patiënt slecht af is met alleen maar die aandacht voor het acute moment. Natuurlijk is die eerste zorg bij een beroerte cruciaal, maar het is maar een klein stukje van de noodzakelijke zorg. Waarom niet veel eerder aandacht voor werk en de bedrijfsarts erbij gehaald? Het invloed van werk op iemands gezondheid is groot, maar dat moet dan wel onderwezen worden. We weten dus eigenlijk wel wat ons te doen staat. Niet alleen moeten de universitaire medische centra het onderwijs als een van hun belangrijkste taken gaan zien, maar ook zorgen dat het hele spectrum van de geneeskunde tot haar recht komt in die opleiding. Daar horen ook de vakken bij die vooral buiten de muren van het ziekenhuis beoefend worden.