De kamer van Echo en de vijver van Narcissus

We weven een verhaal rond de gebeurtenissen in ons leven. Idealiter doen we dat samen met anderen en als dat helemaal niet meer lukt, noemen we iemand psychotisch. Corona gooit roet in het eten, want het past slecht in ons lopende verhaal en we brengen te weinig tijd samen door om tot een nieuw gedeeld narratief te komen. Zo raken we onthecht en worden we gelokt naar de kamer van de Griekse nimf Echo, die alleen maar kon herhalen wat ze als laatste had gehoord, of naar de vijver van de man die haar afwees, Narcissus. Daarin zien we slechts de reflectie van onze eigen obsessies en verlangens. Corona komt dan al snel door het kapitalisme, door onze omgang met de natuur, door China of door Trump – en niet veel later hebben we het over corona en 5G.

Het NTvG wil zijn lezers weglokken bij die echokamers en narcissusvijvers door relevante ideeën te bespreken om ze een plek te geven in ons gezamenlijke verhaal. Daarom publiceren we momenteel artikelen die we normaal gesproken nog te speculatief zouden vinden, omdat deze onrijpe vruchten iets kunnen toevoegen aan het begrijpen van onze nieuwe wereld.

Ook in dit nummer staan dat soort stukken. Het eerste (D5153) gaat over de relatie tussen luchtverontreiniging en covid-19. De auteur is waarschijnlijk iemand die zich voor de coronacrisis ook al druk maakte over dit probleem, maar dat betekent niet dat hij ongelijk heeft. Het tweede (D5140) gaat over de rol van kinderen bij de transmissie van het coronavirus. In dit artikel zien we dat er weinig reden is om daar bezorgd over te zijn, maar ook dat we dat op heel zwakke data moeten baseren. Dat was drie maanden geleden niet anders. Desondanks echode vanuit de kamers van de FMS dat de scholen dicht moesten, waarschijnlijk gefaciliteerd door een blinde passie voor het unieke belang van de medisch-specialistische zorg.

De overheid, het RIVM of het NOS Journaal hebben de waarheid niet in pacht. Allerminst, zou ik zelfs durven beweren. Maar dat betekent niet automatisch dat ons eigen favoriete verhaaltje dan wél juist is. Het verhaal gaat pas kloppen na een dialoog waarin plaats is voor meer dan alleen onderdanige echo’s en narcistische obsessies.