De invloed van urine-incontinentie op de kwaliteit van leven bij thuiswonende Nederlandse vrouwen van 45-70 jaar

To establish the prevalence of urinary incontinence in non-institutionalized Dutch women and determine the consequences of urinary incontinence for their quality of life.

Design

Cross sectional questionnaire survey.

Method

A random sample of 1905 women aged 45-70 years of the population of Zeist, the Netherlands, were sent a questionnaire. Generic quality of life was measured with the RAND-36 and disease specific quality of life was measured with a Dutch translation of the Urogenital Distress Inventory (UDI) and Incontinence Impact Questionnaire (IIQ). Based on the answers to the questionnaire four groups of women were formed: no incontinence, only stress, only urge or a combination of stress and urge incontinence. These 4 groups were compared as to questionnaire scores.

Results

A total of 1086 questionnaires could be analysed. The prevalence of urinary incontinence was 57.1: 28.7 stress incontinence, 5.6 urge incontinence and 22.7 both. Of those who reported urinary incontinence 6 were severely inconvenienced by it. Women with urinary incontinence reported a decrease in physical functioning and vitality as compared with women without incontinence (RAND-36). Especially women with urge or a combination of stress and urge incontinence had more severe impairment of their quality of life as compared to women with only stress incontinence.

Conclusion

The prevalence of urinary incontinence is higher than it is usually reported. Especially the urge component affects the quality of life in a negative way.

Samenvatting

Doel

Het bepalen van de prevalentie van urine-incontinentie bij thuiswonende Nederlandse vrouwen en de gevolgen van urine-incontinentie voor de kwaliteit van leven.

Opzet

Transversale enquête.

Methode

Onder een aselecte steekproef uit de bevolking van 1905 vrouwen van 45-70 jaar in Zeist werden door middel van een schriftelijke enquête gegevens verzameld over de algemene kwaliteit van leven met de RAND-36-lijst en over de ziektespecifieke aspecten van de kwaliteit van leven met de ‘Urogenitale klachtenlijst’ (UKL) en de ‘Incontinentie-impactlijst’ (IIL). Op basis van de antwoorden op de vragenlijst werden 4 groepen gevormd: geen incontinentie, alleen stress-, alleen ‘urge’-incontinentie en gecombineerde incontinentie. Van deze groepen werden de scores op de vragenlijsten vergeleken.

Resultaten

Er waren 1086 vragenlijsten beschikbaar voor analyse. De gemiddelde leeftijd van de vrouwen was 56,8 jaar. De prevalentie van urine-incontinentie was 57,1: 28,7 stress-, 5,6 urge-incontinentie en 22,7 beide. Van de vrouwen met incontinentie gaf 6 aan hier veel hinder van te ondervinden. Ten opzichte van vrouwen zonder urine-incontinentie hadden de vrouwen met incontinentie een statistisch significante beperking in fysiek functioneren en vitaliteit (RAND-36). Vrouwen met alleen urge-incontinentie of een gecombineerde incontinentie hadden statistisch significant meer negatieve effecten op hun kwaliteit van leven, gemeten met de IIL, dan vrouwen met alleen een stressincontinentie.

Conclusie

De prevalentie van urine-incontinentie is hoger dan tot nu toe beschreven. Vooral urge-incontinentie en gecombineerde incontinentie hebben een negatief effect op de kwaliteit van leven.