Inleiding
Het ontstaan van chronische gewrichtsontstekingen bij ziekten zoals reumatoïde artritis (RA) kan vooralsnog niet geheel verklaard worden. Naast immunogenetische, infectieuze en hormonale factoren speelt mogelijkerwijze ook het zenuwstelsel een rol. Aanwijzingen hiervoor zijn reeds in de jaren zestig beschreven naar aanleiding van de klinische waarneming dat patiënten met zenuwlaesies bij wie RA ontstond niet of nauwelijks gewrichtsontstekingen aan de verlamde zijde kregen, terwijl zij aan de gezonde zijde wel duidelijke gewrichtsontstekingen hadden.12 Alhoewel de verklaring van deze klinische fenomenen niet eenvoudig of enkelvoudig is, hebben de waarnemingen geleid tot dierexperimenteel onderzoek, waarbij de relatie tussen het zenuwstelsel en artritis centraal stond. Bij ratten is het mogelijk via parenterale inoculatie met een adjuvans een artritis op te wekken die histologisch sterke overeenkomsten vertoont met RA.3 Het bleek dat de artritis bij de rat, evenals bij mensen, veelal symmetrisch over de gewrichten is verdeeld, meer distaal dan proximaal…
Reacties