De introductie van longtransplantatie in Nederland

Zie ook de artikelen op bl. 1344 en 1362.

Longtransplantatie is momenteel een specifieke vorm van behandeling van het eindstadium van uiteenlopende longziekten. Een lange periode van experimenteel en klinisch onderzoek ging hieraan vooraf. Aanvankelijk waren de ervaringen met klinische longtransplantaties in de jaren zestig en zeventig dermate slecht dat er van verdere transplantaties werd afgezien.1-3 Nadat in 1981 ciclosporine was geïntroduceerd als een nieuw immunosuppressivum, werd in centra waar harttransplantaties werden uitgevoerd de stap gemaakt naar gecombineerde hart-longtransplantaties voor patiënten die voor harttransplantatie in aanmerking kwamen en die tevens een verhoogde pulmonale vaatweerstand hadden, en daarna ook voor patiënten met primaire longziekten.

Omdat voor primaire longziekten het meetransplanteren van het hart overbodig was, werd in Toronto verder gewerkt aan de ontwikkeling van geïsoleerde longtransplantaties. Het oplossen van het probleem van de genezing van de bronchusanastomose na transplantatie stond in het voorbereidend klinisch onderzoek in Toronto centraal.4…