De geografische verspreiding van tekenbeten en erythema migrans in Nederland

Onderzoek
M.W. Borgdorff
E.L. de Mik
W. van Pelt
B. Docters-van Leeuwen
A. van der Veen
J.F.P. Schellekens
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:478-82
Abstract

Samenvatting

Doel

Bepalen van de geografische verspreiding van tekenbeten en erythema migrans en vaststellen van ecologische risicofactoren.

Opzet

Retrospectief vragenlijst-onderzoek.

Plaats

Alle Nederlandse huisartspraktijken.

Methoden

In april 1995 werden alle Nederlandse huisartsen aangeschreven met het verzoek een vragenlijst op een antwoordkaart in te vullen over het aantal consulten in 1994 met betrekking tot tekenbeten en erythema migrans en de praktijkomvang. Een tweede oproep werd verzonden naar non-responders. Informatie over ecologische risicofactoren per gemeente werd verkregen uit een geografisch informatiesysteem.

Resultaten

De respons was 79,9. Huisartsen rapporteerden dat zij in 1994 ongeveer 33.000 patiënten hadden gezien wegens tekenbeten en 6500 wegens erythema migrans. De jaarincidentie van erythema migrans voor Nederland werd geschat op 4,3 per 10.000 personen in de praktijkpopulatie. Ecologische risicofactoren voor zowel tekenbeten als erythema migrans waren de proportie van het gemeenteoppervlakte bedekt door bos, bestaand uit zandgrond, en het aantal toeristenovernachtingen per inwoner. Het optreden van tekenbeten hield eveneens verband met het voorkomen van droog natuurlijk terrein en de bevolkingsdichtheid van schapen, en erythema migrans met de bevolkingsdichtheid van runderen. Risicogebieden waren Zuid-Friesland, Drenthe, Veluwe, Achterhoek, Utrechtse Heuvelrug, en de duingebieden.

Conclusie

Met eenvoudige methoden werd op snelle wijze een ruwe schatting verkregen van de incidentie van erythema migrans en werden risicogebieden geïdentificeerd. Lyme-borreliose lijkt een belangrijk probleem te zijn in Nederland.

Auteursinformatie

Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven Centrum voor Infectieziekten Epidemiologie: dr.M.W.Borgdorff, arts-epidemioloog (thans: Koninklijke Nederlandse Centrale Vereniging tot bestrijding der Tuberculose, Postbus 146, 2501 CC Den Haag.); mw.ir. E.L.de Mik, epidemioloog; dr.W.van Pelt, biostatisticus.

Centrum voor Volksgezondheid Toekomst Verkenningen: drs.A.van der Veen, informaticus.

Laboratorium voor Infectieziektendiagnostiek en Screening: dr.J.F.P. Schellekens, medisch microbioloog.

Landbouwuniversiteit, vakgroep Humane Epidemiologie en Gezondheidsleer, Wageningen.

Ir.B.Docters-van Leeuwen, epidemioloog.

Contact dr.M.W.Borgdorff

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties