De flexorenplastiek volgens Steindler bij paralyse van de buigspieren van de elleboog

Onderzoek
R.G. Pöll
G.J. Onvlee
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:450-3
Abstract

Samenvatting

De flexorenplastiek volgens Steindler is een van de mogelijke spierplastieken bij een paralyse van de buigspieren van de elleboog. Een deel van de onderarmflexoren wordt met de epicondylus medialis humeri naar proximaal op de humerusdiafyse getransponeerd. Deze operatie werd in de periode 1982-1986 bij 5 patiënten met een gedeeltelijke, traumatische plexus brachialis-verlamming uitgevoerd. De gemiddelde controleperiode bedroeg 2 jaar en 4 maanden. Alle patiënten waren tevreden tot enthousiast met het bereikte resultaat. De actieve flexie van de elleboog bedroeg gemiddeld 100°, waarbij tevens een gewicht variërend van 0,2 kg tot 4,5 kg opgetild kon worden. De gemiddelde extensiebeperking bedroeg 5°, de gemiddelde actieve pronatie 80° en de supinatie 40°. De flexorenplastiek volgens Steindler is in vergelijking met andere plastieken minder ingrijpend en geeft vaak een zeer opmerkelijke verbetering van de functie van de arm.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Orthopedische Chirurgie, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

R.G.Pöll en G.J.Onvlee, orthopedisch chirurgen.

Contact R.G.Pöll

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties