Revoluties, ook in geneeskunde of gezondheidszorg, worden als regel achteraf uitgeroepen en zijn bij hun ontstaan zelden als zodanig herkend. Geschiedenis kijkt per definitie achterom en de middeleeuwer heeft nooit geweten in de middeleeuwen te leven, want het is een tijdmarkering achteraf. De belangstelling voor de structuur van wetenschappelijke revoluties is laat gekomen en lijkt gering. Wetenschappelijke omwenteling gaat zelden hand in hand met de maatschappelijke revolutie de straat op, hoewel ze elkaar wederzijds beïnvloeden. Het maatschappelijk bestek waarin wij ziekte, gebrek of dood bestrijden of trachten te voorkomen, werd en wordt diepgaand beïnvloed door de groei van kunde en wetenschap, ook al is er naar die kennis geen maatschappelijke vraag, zoals bij moleculaire biologie of genetica. Omgekeerd stelt de samenleving hoop en verwachting op een geneeskunde die in staat is een goed leven te garanderen, liefst afgesloten door een goede dood, een annihilatie van het lijden. Voor die samenleving…
De derde revolutie: rekenschap
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1-2
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1-2
Reacties