Primitieve reflexen kunnen worden gedefinieerd als motorische reactiepatronen die optreden in (de pre- of postnatale fase van) de ontwikkeling van het jonge kind; ze verdwijnen met de rijping van het centrale zenuwstelsel en kunnen op latere leeftijd en (of) bij sommige neurologische afwijkingen weer verschijnen.
Synoniemen die men vooral in de kinderneurologische literatuur aantreft, zijn: ‘embryonale’, ‘foetale’, ‘neonatale’ of ‘ontwikkelingsreflexen’. Ontwikkelingsneurologen gebruiken doorgaans deze synoniemen; volgens hen zou het woord ‘primitief’ kunnen wijzen op onderontwikkeld, deficiënt et cetera. In de volwassenenneurologie worden ook wel de volgende termen aangetroffen: ‘regressieve’, ‘archaïsche’ of ‘atavistische’ reflexen, en ‘corticale’ of ‘frontale ontremmingsverschijnselen’. Voor de verschijnselen zoals deze kunnen terugkeren (of persisteren) bij de volwassene, lijkt het echter verantwoord om de term ‘primitief’ te handhaven, om redenen die hierna zullen worden besproken.
Geschiedenis
Een van de eerste beschrijvingen van een primitieve reflex is die van de tepelzoek-reflex in het dagboek van Samuel Pepys, die in…
Artikelinformatie
Reacties