De besluitvorming over levensverlengend medisch handelen op een kinderintensivecareafdeling

Klinische praktijk
M. Haasnoot
E. van Leeuwen
F.B. Plötz
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:2029-31
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 2032, 2047 en 2067.

Dames en Heren,

Het besluit om een levensverlengende behandeling te staken wordt op een afdeling voor kinderintensivecare (kinder-IC) en neonatologie relatief vaak genomen.1 2 In het geval van een medisch infauste prognose of onvermijdbaar overlijden op korte termijn zal het besluit om een levensverlengende behandeling te staken weinig problemen opleveren. Echter, wanneer een behandeling wél vooruitzicht op overleving biedt, maar er tegelijk twijfels zijn over de toekomstige kwaliteit van leven, wordt het geheel complexer.

Patiënt A, een 12 jaar oude jongen met een blanco voorgeschiedenis, werd vanwege aanwijzingen voor een septische shock door meningokokken opgenomen op de afdeling kinder-IC. De initiële behandeling bestond uit intubatie en kunstmatige beademing, intravasculaire vulling met NaCl 0,9 en plasma (9,2 l in de eerste 24 h) en intraveneuze toediening van dobutamine, dopamine en norepinefrine, de laatste tot maximaal 0,8 ?g/kg/min. Hydrocortison…

Auteursinformatie

VU Medisch Centrum, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

Afd. Intensive Care Kinderen: mw.M.Haasnoot, co-assistent; hr.dr.F.B.Plötz, kinderarts-intensivist.

Afd. Filosofie en Medische Ethiek: hr.prof.dr.E.van Leeuwen, filosoof-ethicus.

Contact hr.dr.F.B.Plötz (fb.plotz@vumc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties