De behandeling van longtuberculose: korter en krachtiger

Zie ook de artikelen op bl. 2164, 2181, 2187 en 2195.

Tuberculose is met jaarlijks meer dan 2 miljoen sterfgevallen nog steeds één van de grote mondiale volksgezondheidsproblemen. De ernst van dit probleem, terwijl toch een kosten-effectieve bestrijdingsmethode bestaat, noodzaakte de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) ertoe tuberculose in 1993 tot ‘global emergency’ te verklaren. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat de WHO tot een dergelijke dramatische stap heeft moeten besluiten. De revitalisering van nationale tuberculosebestrijdingsprogramma's is daarbij hoofddoel van beleid. De hoeksteen van de bestrijding is de verbetering van de opsporing en de behandeling van besmettelijke patiënten.1 Het doel van het WHO-beleid is tenminste 70 van de besmettelijke patiënten op te sporen en 85 van de opgespoorde besmettelijke patiënten te genezen.2 Het WHO-beleid heeft uiteraard in het bijzonder betrekking op de ernstige tuberculosesituatie in ontwikkelingslanden, maar richt zich evenzeer op de situatie in bijvoorbeeld Oost-Europa.