Contacten buiten de kantooruren: klachten gepresenteerd aan de huisarts en aan de Spoedeisende Hulp

To determine the differences between the problems presented out-of-hours to general practitioners (GPs) or to the Accident & Emergency (A&E) department of a hospital, and to assess whether the physicians believed the patient was justified in contacting them.

Design

Descriptive.

Method

All the out-of-hours contacts that 33,000 patients on the lists of 22 general practices had with either a duty GP or the A&E department of a nearby hospital (so-called ‘self-referrers’) were counted during two 3-month periods. In addition, symptoms were classified in both settings using the International Classification of Primary Care (ICPC).

Results

The ratio for contacts between general practice and A&E was 2:1 in the evening and 3:1 at night. The majority of problems presented to the GP was dealt with by telephone. At the A&E, trauma was seen most commonly, while GPs were contacted for infections and (complications of) chronic diseases. A&E physicians judged one out of five reasons for encounter as ‘unjustified’, while this ratio was one in seven in the case of GPs.

Conclusions

There was only a partial overlap in the nature of the problems presented to an A&E department and those presented to GPs; instead, the two settings appeared to complement each other. The results were influenced by the fact that the A&E department lacked the possibility of dealing with patients by telephone. Both the A&E department and the GPs were contacted by patients who did not need (acute) medical care.

Samenvatting

Doel

Vaststellen in hoeverre klachten die buiten de kantooruren worden gepresenteerd aan de afdeling Spoedeisende Hulp (SEH) van een ziekenhuis en aan huisartsen verschillend zijn en of het volgens de artsen terecht is dat een patiënt contact opneemt.

Opzet

Descriptief.

Methode

Alle klachten die de circa 33.000 patiënten van 22 huisartsenpraktijken presenteerden aan de SEH van een nabij ziekenhuis (zogenaamde zelfverwijzers) en aan dienstdoende huisartsen werden geteld gedurende 2 perioden van ieder 3 maanden. Daarbij werden in beide settings klachten en diagnosen geclassificeerd met behulp van de ‘International classification of primary care’ (ICPC).

Resultaten

De patiënten van deze praktijken namen contact op met een huisarts of bezochten de SEH in een verhouding van 's avonds 2:1 en 's nachts 3:1. Door de huisartsen werden de meeste klachten telefonisch afgehandeld. Op de SEH werden vooral traumata gezien en bij de huisartsen infecties en (complicaties van) chronische ziekten. Huisartsen waardeerden 1 op de 7 contacten als ‘onterecht’ tegen SEH-artsen 1 op de 5.

Conclusie

Er was weinig overlap in de aard van de klachten waarmee patiënten een beroep deden op huisartsen en SEH; er was eerder complementariteit tussen de beide instellingen. De resultaten werden beïnvloed doordat de SEH de mogelijkheid miste om contacten telefonisch af te handelen. Patiënten die geen (acute) medische zorg nodig hadden, deden zowel een beroep op de huisarts als op de SEH.