Condoleancebrieven aan nabestaanden van patiënten

Opinie
A.A. Keizer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:2159-60
Abstract

Zie ook het artikel op bl. 2185.

In hun artikel over de condoleancebrief snijden Hart en Walvoort een thema aan dat weliswaar alle mensen zwaar op de maag ligt, maar dat bij artsen een heel eigen extra zwaarte heeft: de dood.1 Je staat er niet altijd bij stil, maar het is natuurlijk een feit dat 100 van alle patiënten uiteindelijk sterft. Hierbij kan worden opgemerkt dat niet alle gestorvenen als patiënt zijn overleden; niet iedereen is gedurende zijn of haar laatste dagen onder behandeling van een dokter. Maar toch, het overgrote deel van de Nederlanders sterft in de buurt van een arts wiens inspanningen erop gericht waren deze fatale ontwikkeling te voorkomen of uit te stellen.

Vanuit dit perspectief bezien is de dood een nederlaag voor de arts; dit standpunt heeft enkele decennia de visie op geneeskunde van leken en beroepsbeoefenaren grotendeels bepaald. Naarmate de diagnostische procedures waarmee…

Auteursinformatie

Contact A.A.Keizer, verpleeghuisarts, Hogeweg 39hs, 1098 BX Amsterdam (bert.keizer@planet.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties