Het tekort aan verzekeringsartsen is in Nederland zo groot geworden dat er experimenten gaande zijn om niet-artsen in te zetten voor claimbeoordelingen in het kader van de arbeidsongeschiktheidswetten. In september 1999 hechtte het bestuur van het Landelijk Instituut Sociale Verzekeringen (Lisv) zijn goedkeuring aan pogingen op deze manier iets te doen aan de oplopende achterstanden bij beoordelingen in het kader van de Wet op de Arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO).1 De beroepsvereniging van verzekeringsartsen is tegen het inzetten van niet-artsen, op welke wijze dan ook.2 3 Maar intussen staat het hemd nader dan de rok. Sommige vestigingen van uitvoeringsinstellingen tellen nog niet eenderde van de normale bezetting.
Bij gebrek aan verzekeringsartsen en arbeidsdeskundigen kunnen vele duizenden onderzoeken niet verricht worden; vooral herbeoordelingen laten op zich wachten.4
In dit artikel ga ik in op de achterliggende vragen: is er een feitelijk tekort - en hoe groot is dat dan? Wat zijn…
Reacties