Samenvatting
Een 68-jarige man, immuungecompromitteerd ten gevolge van een non-hodgkinlymfoom en chemotherapie, werd buiten het ziekenhuis besmet het norovirus. Hij ontwikkelde vervolgens chronische intermitterende diarree en cachexie. Met een videocapsule werden mucosaveranderingen gezien passend bij ernstige vlokatrofie. Acht maanden na de initiële infectie overleed hij. Herhaald fecesonderzoek bleef positief voor norovirus, op één monster na. Het is bekend dat norovirusexcretie kan persisteren na het verdwijnen van de symptomen. Excretie met een dergelijke duur werd in de literatuur echter slechts eenmaal eerder beschreven. Het onderkennen van een chronische norovirusinfectie bij immuungecompromitteerde patiënten is van belang omdat complicaties kunnen optreden. Voor deze complicaties zoals vlokatrofie met malabsorptie en cachexie, dient ondersteunende therapie te worden gegeven. Daarnaast is het onderkennen van een chronische norovirusinfectie essentieel voor het voorkómen van norovirusuitbraken. Patiënten dienen te allen tijde geïsoleerd te worden, ongeacht symptomen en de hoeveelheid virus in de feces.
Reacties