Rectificatie
In figuur 1 staat een fout. In de onderste drie vakken met ‘afferente zenuw’ had ‘efferente zenuw’ moeten staan.
De gecorrigeerde versie van figuur 1 staat hieronder.
Samenvatting
- Hoesten is een fysiologisch beschermingsmechanisme, maar overmatig hoesten heeft een grote impact op de kwaliteit van leven.
- Hoest wordt als chronisch beschouwd bij een minimale duur van 8 weken. De prevalentie hiervan in de Nederlandse populatie is 10,9%.
- Het overkoepelende concept van chronische hoest is hypersensitiviteit van de hoestreflex. Hierbij is er een hoestreflex op aspecifieke prikkels in een lage dosis.
- Er worden verschillende fenotypes van chronische hoest onderscheiden. Behandeling van de onderliggende oorzaak is belangrijk. Als geen fenotype gevonden wordt, is er sprake van onverklaarde chronische hoest (OCH). Chronisch refractaire hoest (CRH) is hoest die persisteert ondanks behandeling voor het betreffende fenotype.
- Opiaten en andere neuromodulatoren zijn de belangrijkste medicamenteuze behandelmogelijkheden bij CRH en OCH, maar de bijwerkingen en de grote interindividuele variabiliteit in farmacokinetiek leiden niet vaak tot een acceptabele situatie.
- Nieuwe middelen zijn in ontwikkeling, de P2X3-antagonisten, die perifeer aangrijpen op de hoestreflex. Verondersteld wordt dat ze hierdoor minder centrale bijwerkingen veroorzaken.
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D6100
Vakgebied
Reacties