Zie ook de artikelen op bl. 2290 en 2299.
Dames en Heren,
Chronische beademing is nog steeds een nieuw en dus onbekend gebeuren voor een grote groep artsen, en onbekend maakt onbemind. Daarom wil ik graag uw aandacht vragen voor dit kleine gedeelte van ‘chronisch ziek-zijn’. De techniek van het langer durende beademen is ontstaan na de Europese polio-epidemieën in de vijftiger jaren. Er zijn toen op diverse plaatsen in het land beademingscentra ingericht om polioslachtoffers met verlamde ademhalingsspieren gedurende de acute fase te beademen. Velen herstelden, een deel herstelde totaal niet en overleed, en een deel bleef met beademingsondersteuning in leven, en moest veelal noodgedwongen in het centrum blijven.
In latere jaren toen de techniek van beademen beter werd en de apparatuur eenvoudiger ontstonden ook meer beademingsindicaties. Ook hierbij kwam het soms (gelukkig zelden) voor, dat patiënten niet meer buiten de beademing konden. Hieruit kwam de thuisbeademing voort…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties