Chlamydia trachomatis-infectie bij de vrouw en het gebruik van orale anticonceptiva

- We determined the prevalence of genital Chlamydia trachomatis infection in women who visited a clinic for sexually transmitted diseases (STD) and the influence of the number of partners and of the use of oral contraceptives (OC), with special attention to the recognition of pelvic inflammatory disease (PID) and to the results of therapy.

Of 217 women, with a mean age of 26 years (range 14-56), who visited the STD clinic of the University Hospital of Groningen from July 1985 until November 1987, anamnestic data were collected as well as the results of swabs from cervix and urethra taken for culture and direct immunofluorescence test of C. trachomatis and for gonococcal culture. The influence of the number of partners (1 versus > 1) and OC on the prevalence of C. trachomatis infection was evaluated by logistic regression analysis. PID was excluded in coöperation with the department of gynaecology. C. trachomatis-infected women were treated by doxycyclin orally (day 1 2X 100 mg, day 2-7 1X 100 mg) according to the dosage scheme advised by the Dutch Health Council in 1986. A control culture was taken 2-3 weeks after treatment.

C. trachomatis was detected in 72217 (33) women by culture and (or) direct IF test and in 2241 (54) women with gonorrhoea. In connection with the number of partners in the year preceding the examination, the following prevalences were found: 1874 (24) (1 partner), 43108 (40) (2-5 partners) and 1027 (> 5 partners). The prevalence among OC using women was significantly higher (p < 0.05) than in non-OC using women: 44101 (44) versus 2193 (23), also when we compared OC users to sterilized women (947 (19)), irrespective of the number of partners and age. Active PID was found in 2 women, both infected. After treatment of women with positive C. trachomatis cultures control cultures were negative in 3940 (98).

A relatively high prevalence of genital C. trachomatis infection is found in women visiting STD clinics, in our study also in women with only one partner during the year preceding the examination. Our study supports the hypothesis of OC use being a risk factor. In what way OC use influences the risk of PID is not exactly known. Within the framework of reliable contraception and prevention of (complications of) STD the combination of OC plus a barrier method should be advised to women without a steady partner. Further studies are needed to determine whether preventive antibiotic treatment of asymptomatic adolescents with anamnestic risk factors for C. trachomatis infection is indicated at the start of a (new) steady relation.

Samenvatting

Wij bepaalden de prevalentie van genitale Chlamydia trachomatis-infectie bij vrouwen op een polikliniek voor seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) en de invloed van het aantal partners en het gebruik van orale anticonceptie (OAC). Daarbij werd aandacht besteed aan het onderkennen van bekkenontsteking (opstijgende infectie) en de resultaten van therapie.

Van 217 vrouwen, met een gemiddelde leeftijd van 26 jaar (spreiding 14-56), die in de periode juli 1985-november 1987 de SOA-polikliniek van het Academisch Ziekenhuis Groningen bezochten, werden anamnestische gegevens verzameld alsmede de resultaten van onderzoek van materiaal uit cervix en urethra voor C. trachomatis-diagnostiek door kweek en directe immunofluorescentie (IF) en voor gonorroe-diagnostiek door kweek. De invloed van het aantal partners (1 versus > 1) en OAC op het vóórkomen van C. trachomatis-infectie werd geëvalueerd met behulp van logistische regressie-analyse. Bij verdenking op bekkenontsteking vond verdere diagnostiek plaats op de afdeling Gynaecologie. Vrouwen met een C. trachomatis-infectie werden behandeld met een doxycyclinekuur per os gedoseerd volgens het advies van de Gezondheidsraad uit 1986 (dag 1 2X 100 mg, dag 2-7 1X 100 mg). Een controlekweek werd afgenomen 2-3 weken na therapie.

Bij 72217 (33) vrouwen werd C. trachomatis aangetoond door middel van kweek en (of) directe IF en bij 2241 (54) van de vrouwen met gonorroe. Afhankelijk van het aantal partners gedurende het jaar voorafgaand aan het onderzoek waren de prevalenties: 1874 (24) (1 partner), 43108 (40) (2-5 partners) en 1027 (37) (> 5 partners). De prevalentie bij vrouwen die orale anticonceptiva (OAC) gebruikten, was significant hoger (p < 0,05) dan bij niet OAC gebruikende vrouwen: 44101 (44) versus 2193 (23), ook als OAC-gebruiksters werden vergeleken met gesteriliseerden (947 (19)), onafhankelijk van het aantal partners en de leeftijd. Bij 2 vrouwen, beiden geïnfecteerd, werd een actieve bekkenontsteking aangetoond. Bij 3940 (98) vrouwen met positieve C. trachomatis-kweken waren de controlekweken na behandeling negatief.

Bij vrouwen die SOA-poliklinieken bezoeken, vindt men een relatief hoge prevalentie van genitale C. trachomatis-infectie, in ons onderzoek ook bij vrouwen die slechts één partner hadden in het jaar voorafgaand aan het onderzoek. Ons onderzoek ondersteunt de hypothese dat OAC-gebruik een risicofactor is. Hoe OAC-gebruik het risico op bekkenontsteking beïnvloedt, is niet met zekerheid bekend. Bij vrouwen zonder vaste partner is in het kader van betrouwbare anticonceptie en preventie van SOA(-complicaties) de combinatie OACcondoom aan te raden. Verder onderzoek zal moeten uitwijzen of preventieve antibiotische behandeling geïndiceerd is bij jongeren zonder klachten en met risicofactoren voor een C. trachomatis-infectie in de anamnese, bij het aangaan van een (nieuwe) vaste relatie.