Parenterale voeding is een essentieel onderdeel van de zorg voor zieke, veelal zeer prematuur geboren zuigelingen. Hierdoor blijken normale groei en ontwikkeling van het kind mogelijk, ook bij langdurige toepassing ervan.1
In ons land wordt hypertone parenterale voeding aan patiëntjes in deze leeftijdsgroep meestal via perifere venen gegeven. Vleugelnaalden of korte teflon catheters worden hiervoor vaak gebruikt. Naarmate parenterale voeding langer wordt gegeven, is het steeds moeilijker een nog geschikte vene aan te prikken. In toenemende mate ontstaan de complicaties flebitis, extravasatie van vloeistoffen en lokale huidnecrose. Juist in deze latere fase is de kans op een sepsis niet onaanzienlijk.23
In navolging van de behandeling van volwassenen, bij wie parenterale voeding bijna uitsluitend via een centraal-veneuze catheter wordt gegeven, is deze methode ook in de neonatologie toegepast. Canulatie van de V. umbilicalis of percutaan aanprikken van de V. jugularis of de V. subclavia is mogelijk, doch dan…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties