De reeds verschenen artikelen uit deze serie zijn gepubliceerd op bl. 1626, 1627, 1725, 1835, 1951 en 2064.
Vi.1. inleiding
Voor het in leven houden van de cel is energie nodig. In de cel fungeert adenosine-trifosfaat (ATP) als de voornaamste trait d'union tussen energieproducerende en -verbruikende reacties. Dit wordt geïllustreerd in figuur VI. 1, die de zogenaamde ATP-cyclus weergeeft. Afbraak (katabolisme) van macromoleculaire stoffen in ons voedsel (koolhydraten, vetten, eiwitten) door middel van oxidatie levert het ATP nodig om energievragende processen (anabolisme) te kunnen drijven. In rust wordt ongeveer 50 van de oxidatie-energie gebruikt om ATP te produceren. De rest komt vrij als warmte.
In dit hoofdstuk zullen wij ingaan op de mechanismen waarvan de levende cel zich bedient om in zijn energiebehoefte te voorzien. Teneinde iets te begrijpen van de wijze waarop energieproducerende reacties energievragende reacties kunnen drijven, is het noodzakelijk een enkel woord te wijden aan…
Artikelinformatie
Reacties