CBO-richtlijn voor diagnostiek en behandeling van het acute enkelletsel

- Following an acute ankle inversion trauma, the aim of the diagnostic strategy is to rule out a fracture and/or lateral ankle ligament rupture.

- Plain X-rays are indicated when weightbearing is impossible (the patient cannot take at least four steps) and/or if there is pain on palpation on the posterior aspect of the lateral or medial malleolus. This applies to the period directly following the trauma as well as 4-5 days later.

- In the first forty-eight hours after trauma, physical examination cannot distinguish between a distorsion and a lateral ligament rupture. In a patient with a painful swollen ankle after an acute inversion trauma, a compression bandage is applied and the patient is advised to elevate the leg and to perform ankle movements, notably dorsal extension. Weightbearing on the extremity may be allowed as soon as the pain allows. A few days later, when pain and swelling have subsided, delayed physical examination for detection of a lateral ligament rupture is performed.

- Delayed physical examination four to five days after inversion trauma has good interobserver agreement. Additional diagnostics such as radiography, arthrography, ultrasound investigation and MRI are expensive and give no further information.

- In a patient with a simple distorsion an elastic bandage for a few days can be applied. The patient is instructed to resume normal walking as soon as possible.

- Functional treatment with inelastic tape bandage or a brace application for five to six weeks is the treatment of choice for an acute lateral ankle ligament rupture. The aim of treatment is restoration of a normal range of motion within two weeks and a stable ankle at long term follow-up.

Samenvatting

- Na een inversietrauma van de enkel is de diagnostiek gericht op het vaststellen of uitsluiten van een fractuur en een laterale enkelbandruptuur.

- Röntgenonderzoek voor fractuurdiagnostiek van de enkel is geïndiceerd, indien de patiënt niet in staat is de voet te belasten (minimaal 4 stappen) en/of indien de patiënt pijn aangeeft bij palpatie op de dorsale zijde van één of beide malleoli. Dit geldt zowel direct na het trauma als 4-5 dagen later.

- Het lichamelijk onderzoek van een enkelbandruptuur is in de eerste 48 h na een ongeval weinig betrouwbaar. Indien een fractuur is uitgesloten, geldt het volgende beleid: aanleggen van een drukverband, hoogleggen van het been en de patiënt adviseren de enkel actief te bewegen, vooral dorsale extensie. Zodra de pijn dit toestaat, mag de patiënt het been belasten. Na enkele dagen zijn de pijn en de zwelling afgenomen en vindt via een uitgesteld fysisch-diagnostisch onderzoek opnieuw onderzoek naar een enkelbandruptuur plaats.

- Het uitgestelde fysisch-diagnostisch onderzoek 4-5 dagen na een inversietrauma heeft een goede interwaarnemerovereenstemming. Aanvullend hulponderzoek als röntgendwangstandonderzoek, artrografie, echografie of MRI levert bij een beleid van uitgesteld fysisch-diagnostisch onderzoek geen extra informatie op en werkt kostenverhogend.

- Bij een distorsie kan worden volstaan met een steunende elastische zwachtel gedurende enkele dagen. De patiënt wordt geïnstrueerd zo snel mogelijk weer normaal te gaan lopen.

- Bij een geruptureerde enkelband is functionele behandeling de eerste keuze, door middel van een tapebandage of enkelbrace gedurende 5-6 weken. Doel van de behandeling is functieherstel binnen 2 weken en een restloze genezing.