Botinductie met botgroeifactoren: 'bone morphogenetic proteins'

Klinische praktijk
F.C. den Boer
P. Patka
H.J.Th.M. Haarman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:2390-4

Zie ook het artikel op bl. 2394.

In Nederland worden jaarlijks ongeveer 4000 autologe bottransplantaties verricht (gegevens van SIG Zorginformatie, Landelijke Medische Registratie, Utrecht, over 1991-1994). Een bottransplantatie kan nodig zijn bij botdefecten na trauma of resectie van tumoren, spondylodese en gestoord verlopende fractuurgenezing leidend tot vertraagde consolidatie of pseudartrose. Een groot nadeel is dat een donoroperatie, veelal ter plaatse van de crista iliaca, noodzakelijk is. Bij maar liefst 30-50 van de patiënten leidt de autologe donoroperatie tot morbiditeit zoals pijn, sensibiliteitsstoornissen, infecties en hematoomvorming.12 Daarbij komt dat niet altijd voldoende bot bij de patiënt beschikbaar is. Om aan deze bezwaren van autologe bottransplantatie te ontkomen, maakt men gebruik van botinductie, botvervangende materialen en biofysische technieken, zoals behandeling met elektrische velden en ultrageluid.3 Het doel van al deze methoden is om nieuwe botvorming te stimuleren. In dit artikel geven wij een overzicht van botinductie.

Botinductie kan worden…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Ongevalschirurgie, Postbus 7057, 1007 MB Amsterdam.

F.C.den Boer, arts-onderzoeker; dr.P.Patka en prof.dr.H.J.Th.M.Haarman, chirurgen.

Contact F.C.den Boer

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties