De ziektelast door osteoporose betreft breuken van met name pols, wervels en heup. Patiënten met pols- en heupfracturen komen bijna altijd onder medische controle, zonder dat dit steeds leidt tot onderzoek naar osteoporose. Ongeveer eenderde van de wervelbreuken krijgt medische aandacht, maar voor de meeste wervelbreuken is er die aandacht niet. Toch bestaat er bij zogenaamde asymptomatische wervelbreuken een belangrijke negatieve invloed op de kwaliteit van leven.1 De oudere vrouw en haar arts vinden maar al te vaak dat een wervelmisvorming ‘bij het leven hoort’, terwijl de eerste wervelbreuk vaak het begin vormt van een steeds ernstiger wordende osteoporotische misvorming van de wervelkolom.
Vrouwen met een wervelbreuk hebben een veel hogere kans op een nieuwe werveldeformatie dan vrouwen zonder. Ook geldt dat hoe meer osteoporotische deformaties aanwezig zijn, hoe meer kans er op een nieuwe misvorming bestaat. Recentelijk zijn deze reeds bekende feiten op een veel grotere schaal nauwkeurig…
Reacties