Samenvatting
Doel
Vergelijking van de prestaties van 4 klinische beslisregels (Wells-regel, gereviseerde Geneva-score, gesimplificeerde Wells-regel en gesimplificeerde gereviseerde Geneva-score) in combinatie met een D-dimeertest bij het uitsluiten van acute longembolie.
Opzet
Prospectief cohortonderzoek.
Methode
Bij patiënten met een verdenking op longembolie werd de waarschijnlijkheid van longembolie vastgesteld aan de hand van de uitslagen van de beslisregels en de D-dimeertest. Een computerprogramma berekende de uitslagen en gaf de volgende diagnostische stap aan. De beslisregels werden vergeleken aan de hand van de uitkomstmaat ‘longembolie’, vastgesteld met CT, of het optreden van diepveneuze trombose of longembolie gedurende 3 maanden nadat een longembolie was uitgesloten.
Resultaten
807 opeenvolgende patiënten met mogelijk een longembolie werden geïncludeerd. De prevalentie van longembolie was 23%. Het aantal patiënten met de uitslag ‘longembolie onwaarschijnlijk’ bedroeg 62% (met de gesimplificeerde Wells-regel) tot 72% (met de Wells-regel). Bij deze uitslag, in combinatie met een niet-afwijkende D-dimeerwaarde, werd een longembolie uitgesloten; dit was het geval bij 22-24% van alle patiënten. Er bestond geen verschil tussen de verschillende beslisregels in het aantal gemiste longembolieën (1 gemist (0,5-0,6%); bovenste 95%-BI: 2,9-3,1%). Hoewel de beslisregels bij 30% van de patiënten discordante uitkomsten gaven, werd bij geen van de patiënten een longembolie gemist als de uitkomsten discordant waren maar de D-dimeerwaarde niet-afwijkend was.
Conclusie
Alle 4 beslisregels zijn even betrouwbaar in het uitsluiten van acute longembolie in combinatie met een niet-afwijkende uitslag van de D-dimeertest. Deze prospectieve studie toont verder aan dat ook de gesimplificeerde scores in de klinische praktijk gebruikt kunnen worden.
Artikelinformatie
Reacties