Bètablokkers veilig bij COPD

Patiënten met COPD die naast hun inhalatiemedicatie ook bètablokkers gebruiken, hebben, ten opzichte van COPD-patiënten die deze niet gebruiken, een lager sterfterisico en minder COPD-exacerbaties, zonder dat het gebruik van bètablokkers de longfunctie schaadt. Philip Short van University of Dundee (Schotland) en collega’s komen tot die conclusie in BMJ (2011;342;d2549).

Bètablokkers verkleinen het sterfterisico bij cardiovasculaire ziekten. Veel artsen schrijven echter liever geen bètablokkers voor aan patiënten met hart- en vaatziekten én obstructieve longziekten, uit angst voor acute bronchospasmen. De onderzoekers bestudeerden de werking van bètablokkers bij COPD en analyseerden hiervoor de gegevens van bijna 6000 50-plussers met COPD uit Schotse databases.

Patiënten die bètablokkers innamen hadden een significant lager cardiovasculair sterfterisico (22% lager), ongeacht de ernst van hun COPD, en ook na correctie voor cardiovasculaire risicofactoren, episoden en medicijngebruik. Daarnaast was de COPD-gerelateerde sterfte lager onder de bètablokkergebruikers, en ook het aantal ziekenhuisopnamen en voorgeschreven orale steroïden. Bètablokkers hadden in combinatie met langwerkende β-agonisten geen negatieve impact op de longfunctie. 88% van de gebruikte bètablokkers was cardioselectief.

Volgens Shamsah Kazani en Elliot Israel (Harvard Medical School) moeten artsen nog niet direct aan alle COPD-patiënten bètablokkers voorschrijven. Maar COPD-patiënten kunnen wat hen betreft met een gerust hart bètablokkers voor hun cardiovasculaire indicaties gebruiken (BMJ. 2011;342:d2655). De studie van Short et al. blijft een retrospectieve cohortstudie, dus ‘confounding by indication’ (vertekening doordat artsen alleen aan bepaalde COPD-patiënten bètablokkers voorschrijven) is niet uit te sluiten.