Berekening van kosten na een beroerte en kosteneffectiviteit van 'stroke units' en van secundaire preventie, zoals aanbevolen in de herziene CBO-richtlijn 'Beroerte'

Economic analyses have been part of the revision of the Dutch multi-disciplinary stroke guidelines. We evaluated the recommendations on stroke units and prevention of stroke recurrencies in terms of medical costs and health effects among stroke patients.

Design

Cost calculation.

Method

Mathematical modelling of medical costs per patient and costs per life year gained without severe stroke (Rankin score (> 3)), by age and sex for each guideline.

Results

Lifetime costs of stroke depended on age and sex and vary between 84,000 and 292,000 Dutch guilders (HFL). The cost-effectiveness of stroke units decreases with age and varies between HFL 37,000 and HFL 60,200 with a large uncertainty range. Four of seven options in secondary prevention were cost-effective by previously established criteria (< HFL 40,000 per year gained without severe disease). Acetylsalicylic acid remained the drug of choice for monotherapy with dipyridamol as a second choice in patients without atrial fibrillation. Clopidogrel was not cost-effective at the current cost level. Anticoagulation after stroke in case of atrial fibrillation was cost-effective.

Conclusions

Given a short hospital stay stroke units can be as affective as other hospital interventions. Acetylsalicylic acid is the most cost effective monotherapy for secondary prevention.

Samenvatting

Doel

Berekenen van de kosten van de zorg voor beroertepatiënten en de kosteneffectiviteit in verband met de aanbevelingen voor stroke units en preventie van recidieven in de onlangs hernieuwde CBO-richtlijn ‘Beroerte’.

Opzet

Kostenberekening.

Methode

Modelberekeningen van de medische kosten per patiënt en de kosten per gewonnen levensjaar zonder ernstige ziekte (Rankin-score (< 3)) van de verschillende opties in de CBO-richtlijn.

Resultaten

De kosten van de zorg na een ernstige beroerte tot aan overlijden varieerden, afhankelijk van leeftijd en geslacht, tussen de ƒ 84.000 en ƒ 292.000 per patiënt. De kosteneffectiviteit van stroke units nam af met de leeftijd en varieerde tussen ƒ 37.000 en ƒ 60.000, met een tamelijk grote onzekerheidsmarge. Van de 7 opties voor secundaire preventie waren 4 kosteneffectief volgens eerder gebezigde criteria (< ƒ 40.000 per gewonnen levensjaar zonder ernstige ziekte). Acetylsalicylzuur als monotherapie werd als eerste en dipyridamol als tweede optie aanbevolen bij patiënten zonder atriumfibrilleren. Bij de huidige kostprijs was preventie met clopidogrel niet kosteneffectief. Antistolling na een beroerte bij atriumfibrilleren was verhoudingsgewijs kosteneffectief.

Conclusies

Bij een korte opnameduur kunnen stroke units even kosteneffectief zijn als andere ziekenhuisinterventies. Acetylsalicylzuur als monotherapie is voor secundaire preventie het kosteneffectiefst.