Zie ook het artikel op bl. 772.
Beleidsadviezen aan artsen dienen zoveel mogelijk gebaseerd te zijn op de resultaten van gedegen wetenschappelijk onderzoek: ‘evidence-based medicine’. Bij het vervaardigen van richtlijnen doen zich tenminste twee cruciale problemen voor. Ten eerste zijn onderzoeksresultaten gewoonlijk maar ten dele direct van toepassing op de dagelijkse praktijk; daarom berusten richtlijnen voor medisch handelen bijna altijd mede op extrapolatie van de beschikbare ‘evidence’. Hoe meer extrapolatie, des te breder de toepasbaarheid, maar des te wankeler de fundamenten van de richtlijn: een belangrijk dilemma voor richtlijnschrijvers. Het tweede probleem betreft de vraag of men economische argumenten mag of moet gebruiken bij het opstellen van een beleidsadvies.
In dit opzicht is de publicatie van de herziene richtlijnen voor de behandeling en de preventie van coronaire hartziekten door verlaging van de serumcholesterolconcentratie (kortweg ‘cholesterolconsensus’)1 een belangrijke gebeurtenis. De auteurs hebben de literatuur samengevat volgens de regels van de…
Reacties