De consulent van de afdeling Neurologie wordt regelmatig door andere afdelingen gevraagd om iemand te beoordelen in verband met verwardheid, al dan niet gepaard gaande met koorts. De vraag die daarachter ligt is dan: is er iets anders aan de hand dan een ‘simpel’ delier? Als onderzoek naar een infectiehaard bij een verwarde patiënt met koorts nog niets heeft opgeleverd, is de drempel voor een lumbale punctie laag. Maar welke aanvullende waarde heeft beeldvormend onderzoek bij een verwarde patiënt?
Inleiding
Een aantal neurologische ziekten kunnen zich openbaren met verwardheid als enige symptoom. Denk bijvoorbeeld aan een subduraal hematoom, een herseninfarct of herpesencefalitis. 1 Bij een oudere patiënt met verwardheid, koorts en een bekende infectiehaard, leidt beoordeling door de neuroloog vaak niet tot nieuwe inzichten. Toch laat onderstaande casus zien dat ook bij een bekend infectiefocus – zonder focale uitvalsverschijnselen – beeldvormend onderzoek van de hersenen tot de juiste diagnose kan leiden.
Ziektegeschiedenis
Patiënte, een voorheen actieve 80-jarige vrouw, werd naar de Spoedeisende Hulp (SEH) gebracht met koorts (38,5°C) en toenemende verwardheid sinds een dag. Zij had een maand eerder een wortelkanaalbehandeling ondergaan. Ten gevolgen van de ingreep had ze alveolitis ontwikkeld, waarop een kiesextractie en behandeling met amoxicilline waren gevolgd. Een week voorafgaand aan het SEH-bezoek was patiënte op de polikliniek Neurologie gezien vanwege lichte verwardheid. Bij neurologisch onderzoek werden er toen geen afwijkingen gevonden. Wel werd ter evaluatie…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties