Samenvatting
– De incidentie van het Barrett-carcinoom is de laatste 20 jaar bijna verzesvoudigd.
– Barrett-oesofagus wordt gedefinieerd als de aanwezigheid van metaplastisch cilinderepitheel in de slokdarm in continuïteit met het maagslijmvlies. Het wordt beschouwd als een verworven afwijking, die ontstaat onder invloed van chronische (duodeno)gastro-oesofageale reflux.
– Vooral het intestinale type cilinderepitheel geeft een sterk verhoogd risico voor maligne ontaarding.
– Het is raadzaam patiënten met een Barrett-oesofagus regelmatig endoscopisch te controleren, waarbij uitgebreid weefselbiopten dienen te worden genomen.
– De aanwezigheid van Barrett-epitheel zonder dysplasie of met slechts matige dysplasie vormt op zichzelf geen indicatie voor een aanvullende behandeling.
– Ernstige dysplasie vormt een indicatie voor een profylactische resectie. Operatieve therapie is de eerste keus bij de in opzet curatieve behandeling van het Barrett-carcinoom.
Reacties