Een jaar of 10 geleden was de euforie niet uit de lucht. Met de ontrafeling van het menselijk genoom, zo lazen we, werden de deuren geopend naar nieuwe en hoopvolle ontwikkelingen in de geneeskunde. Door het aanwijzen en opsporen van de specifieke genen, van de juiste proteïnen, of met andere markers zou de diagnostiek worden verfijnd, het opsporen van mensen met een hoog risico op ziekte worden vergemakkelijkt en de keuze van de juiste therapie een geval van maatwerk worden.
Getemperde hoop
Nu, een decennium verder, weten we dat het allemaal niet zo hard is gegaan. De verwachtingen zijn op zijn minst getemperd, de hoop werd niet altijd bewaarheid.1 Er zijn veel minder nieuwe biomarkers doorgedrongen in de dagelijkse klinische praktijk dan verwacht.2 Op enkele uitzonderingen na zijn gestratificeerde en gepersonaliseerde geneeskunde (‘stratified -’ en ‘personalized medicine’; zie uitlegkader) nog toekomstbeelden gebleven.
Biomarkeronderzoek: een hype?
Dat geldt niet…
Artikelinformatie
Reacties