Autosomaal dominante cerebellaire ataxieën in Nederland: een nationale inventarisatie

To provide a comprehensive estimate of the number of Dutch autosomal dominant cerebellar ataxias (ADCA) families and patients and thus estimate the minimal prevalence of ADCA in the Netherlands. Furthermore, to observe the relative frequency of SCA mutations and to study genotype-phenotype correlations.

Design

Descriptive study and prevalence computation.

Methods

Genotyping was based on cytosine-adenine-guanine (CAG)-repeat expansion detection in the SCA1, SCA2, SCA3, SCA6 and SCA7 genes. We analysed the results of SCA mutation analysis with respect to the number of genotyped families, gene carriers, and clinically affected individuals per SCA locus, as well as individual repeat length and age of onset. Parent-offspring couples were studied for anticipation. The minimal prevalence was extrapolated, based on the observation that at least 36 of ADCA families cannot be genotyped.

Results

Per May 1st 2000, 137 Dutch ADCA families were genotyped (SCA1: 15 families; SCA2: 14; SCA3: 64; SCA6: 28; SCA7: 16) and 382 affected individuals had been identified within these families. The extrapolated minimal prevalence was 2.8 per 100,000. All lengths of expanded trinucleotide repeats identified confirmed earlier results regarding pathogenic sizes. Anticipation with an associated increase of repeat length was observed in SCA2 and SCA3 families. The length of the trinucleotide repeat accounted for 65 of the variance in age of onset in SCA3.

Samenvatting

Doel

Het inventariseren van het aantal families en patiënten met autosomaal dominante cerebellaire ataxieën (ADCA's) in Nederland om tot een schatting van de minimale prevalentie te komen en de relatieve frequentie van de verschillende SCA-mutaties te bepalen. Voorts het bestuderen van genotype-fenotypecorrelaties.

Opzet

Descriptief onderzoek en prevalentieberekening.

Methoden

Analyse van spinocerebellaire-ataxie(SCA)-mutaties is gebaseerd op de detectie van verlengde cytosine-adenine-guanine(CAG)-‘repeats’ in de genen SCA1, SCA2, SCA3, SCA6 en SCA7. Gekeken werd naar het aantal getypeerde families per SCA-locus, het aantal gendragers en klinisch aangedane individuen per familie, beginleeftijd en repeatlengte. Ouder-kindkoppels werden op anticipatie onderzocht. De prevalentie werd berekend op grond van het minimale percentage ADCA-families dat (nog) niet te genotyperen is (36).

Resultaten

Op de peildatum, 1 mei 2000, waren 137 ADCA-families met 382 klinisch aangedane individuen gegenotypeerd. De aantallen per genotype waren: SCA1: 15; SCA2: 14; SCA3: 64; SCA6: 28; SCA7: 16 families. De geschatte minimale prevalentie van ADCA in Nederland was 2,8/100.000. De variatie in lengte van de trinucleotiderepeat op de pathologische allelen kwam overeen met die in eerdere onderzoeken. Anticipatie met toename van de repeatlengte werd waargenomen in SCA2- en SCA3-families. Bij SCA3 verklaarde de repeatlengte 65 van de variantie in beginleeftijd van de ataxie.