Auto-immuunziekten van de schildklier bij de moeder; gevolgen voor foetus en pasgeborene

Dames en Heren,

Auto-immuunziekten van de schildklier, zoals de ziekte van Graves en Hashimoto-thyreoïditis, komen frequent voor; volgens schattingen bestaat bij 0,2 van de zwangerschappen een thyreotoxicosis op basis van de ziekte van Graves.1 Indien een zwangere vrouw één van de bovenstaande aandoeningen heeft, kunnen moederlijke antistoffen, die de werking van de schildklier kunnen stimuleren of remmen, de foetus via de placenta bereiken. Hoewel schildklierhormonen van de moeder slechts in beperkte mate de placenta kunnen passeren, kan eventueel gebruikte thyreostatische medicatie wèl transplacentair de foetus bereiken.2 Door interactie van antistoffen en geneesmiddelen kan bij de pasgeborene zowel een hyperthyreoïdie als euthyreoïdie of hypothyreoïdie ontstaan. Deze neonatale hyper- en hypothyreoïdie zijn zeldzame ziektebeelden, maar met ingrijpende gevolgen voor de pasgeborene op de lange termijn. Neonatale hyperthyreoïdie ten gevolge van een auto-immuunziekte van de schildklier bij de moeder wordt neonatale ziekte van Graves genoemd.

De volgende ziektegeschiedenissen illustreren het beloop…