Atriumfibrilleren: een groeiend klinisch probleem

The first revision of the the practice guideline ‘Atrial fibrillation’ from the Dutch College of General Practitioners has provided an important document. Atrial fibrillation is a growing problem in clinical practice. Harmonisation of general practice with cardiological guidelines will undoubtedly have favourable results, with as consequences improvement of the diagnostic outcome and state of the art treatment at an earlier moment. It can be expected, that the revised version of the Dutch College of General Practitioners’ practice guideline will greatly contribute to the dialogue between cardiologist and general practitioner and may perhaps lead to joint research.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Met de eerste herziening van de NHG-standaard ‘Atriumfibrilleren’ worden de richtlijnen voor de diagnostiek en het beleid bij atriumfibrilleren (AF) geactualiseerd.1 De aanpassingen zijn gebaseerd op de geldende cardiologische classificaties en aanbevelingen.

AF is de meest voorkomende aanhoudende ritmestoornis en is vaak voor patiënten en de behandelend arts een last, een zwart kruis. De prevalentie- en incidentiecijfers tonen dat het aantal patiënten met AF aanzienlijk is.2 ,3 Deze getallen zijn waarschijnlijk nog een onderschatting.1 De medicus zal in de dagelijkse praktijk bij een verouderende populatie steeds meer patiënten met AF zien.

AF geeft vaak belangrijke klachten, maar kan ook optreden zonder symptomen. Patiënten kunnen op het ene moment veel klachten hebben, en op andere momenten klachtenvrij zijn.1 Daarom moet de conclusie dat AF van korte duur is, voorzichtig worden gehanteerd. AF kan optreden bij het brady-tachycardiesyndroom, waarbij pacemakerimplantatie geïndiceerd kan zijn. Auscultatie en palpatie van de…