‘Arts en taal’ is een niet zo vertrouwde combinatie als ‘arts en auto’, maar zeker even belangrijk.
De overeenkomst is opmerkelijk. Net als de auto is de taal een vehikel, een transportmiddel waarvan de mens zich bedient. Wij vergeten wel eens dat zich tegelijkertijd het tegenovergestelde voordoet: het voertuig maakt zich meester van ons. Vaak zijn de gevolgen in het verkeer catastrofaal; in mildere gevallen wordt de automobilist een ‘horizonhunkeraar’. Die term, afkomstig van Annie Schmidt, is daarom zo treffend omdat in het midden blijft of de hunkeraar in kwestie beseft dat elke bereikte horizon geen horizon meer is, met andere woorden: dat de horizon krachtens zijn aard en wezen onbereikbaar is.
Ook de taal nodigt uit tot horizonhunkering en een uitgedaagde bij uitstek is de arts die een wetenschappelijk artikel schrijft. De wenkende horizon ligt in wat een woord in de natuurlijke taal betekent, in waarnaar het verwijst, kortom…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties