Arteriële zuurstofsaturatie enkele jaren na een meningokokkensepsissyndroom: ernstige daling na maximale inspanning bij 6 van de 18 onderzochte kinderen

To determine if long-term pulmonary sequlae are present in children who survive meningococcal septic shock syndrome (MSS) and if there is a relationship between possible pulmonary sequlae and the severity of the underlying disease or mechanical ventilation.

Design

Retrospective and cross-sectional.

Method

Of 18 children who were hospitalised with MSS at the paediatric intensive care unit of the Wilhelmina Children's Hospital between 1 January 1995 and 31 December 1997, the severity of the disease and the intensity of the mechanical ventilation were determined. The paediatric risk of mortality (PRISM) score was used to describe the severity of the disease. In July and August lung function tests were performed.

Results

The group consisted of 8 boys and 10 girls; during the acute phase the mean age was 4.7 years (range: 1.6-15.4) and the PRISM score was 12.5 (range: 5-30). Follow-up lung function tests were performed 2.2-4.9 years (mean: 3.4) after the acute phase of the disease. All of the children had normal oxygen saturation at rest. During maximal exertion the mean decrease in oxygen saturation was 2.5 (range: 0-20). In 6 of the children oxygen saturation decreased to below 95 (mean decrease: 12.5; range: 5-20). Other lung function tests were normal. The 6 children had significantly higher PRISM scores. None of the ventilatory parameters exhibited a statistically significant relationship with the desaturation after maximal exertion.

Conclusion

Of the 18 children who survived MSS, 33 had experienced serious desaturation after maximal exertion, which was related to the severity of the disease during the acute phase.

Samenvatting

Doel

Vaststellen of er op lange termijn longfunctiestoornissen voorkomen bij kinderen na een doorgemaakt meningokokkensepsissyndroom (MSS) en of er een relatie is tussen eventuele longfunctiestoornissen en de ernst van de onderliggende ziekte of mechanische beademing.

Opzet

Retrospectief en transversaal onderzoek.

Methode

Bij 18 kinderen die in de periode 1 januari 1995-31 december 1997 wegens MSS opgenomen waren geweest op de kinderintensive-careafdeling van het Wilhelmina Kinderziekenhuis werden de ernst van de ziekte en de duur en de intensiteit van de beademing bepaald. De ‘Pediatric risk of mortality’(PRISM)-score werd gebruikt als maat voor de ernst van de ziekte. In juli en augustus 2000 werd longfunctieonderzoek verricht.

Resultaten

De onderzoeksgroep bestond uit 8 jongens en 10 meisjes; tijdens opname bedroeg de gemiddelde leeftijd 4,7 jaar (uitersten: 1,6-15,4) en de PRISM-score 12,5 (uitersten: 5-30). Longfunctieonderzoek vond plaats 2,2-4,9 (gemiddeld: 3,4) jaar na opname. Alle kinderen hadden een normale zuurstofsaturatie in rust. Tijdens maximale inspanning daalde de gemiddelde saturatie met 2,5 (uitersten: 0-20). Bij 6 kinderen daalde de saturatie onder de 95 (gemiddelde daling: 12,5; uitersten: 5-20). Het overige longfunctieonderzoek was niet afwijkend. De 6 kinderen hadden een statistisch significant hogere PRISM-score. Geen van de beademingsparameters vertoonde een statistisch significante relatie met de desaturatie na maximale inspanning.

Conclusie

Van de 18 kinderen na een doorgemaakt MSS vertoonde 33 ernstige desaturatie na maximale inspanning, die gerelateerd was aan de ernst van de onderliggende ziekte.