Antifibrinolytische therapie

Inleiding

Bij het proces van hemostase maar ook bij ontstekingsreacties en weefselreparatie wordt fibrine gevormd. Dit fibrine speelt slechts tijdelijk een rol en moet worden verwijderd om een normale structuur en functie van het weefsel te herkrijgen. De enzymatische afbraak van fibrine vindt plaats door activatie van het zogenaamde fibrinolytische systeem, dat hierdoor een zeer prominente rol speelt bij het handhaven van een ongehinderde bloedstroom. Net zoals bij het bloedstollingssysteem vindt activatie van het fibrinolysesysteem plaats door omzetting van inactieve zymogenen in actieve enzymen onder invloed van activatoren en remmers.1 De potentie van het fibrinolytische systeem wordt duidelijk geïllustreerd door de klinische uitingsvormen van aangeboren of verkregen defecten in het systeem. Zo leidt excessieve activatie van fibrinolyse, bijvoorbeeld door een deficiëntie van een remmer, tot een zeer ernstige hemorragische diathese.2 Omgekeerd is bij bijvoorbeeld een verminderde werking van activatoren de kans op trombose vergroot.34 Het is…