Analyse van gemiste appendicitis acuta: vooralsnog geen basis voor een beter beleid

Opinie
C. van Weel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:1477-9
Abstract

Zie ook het artikel op bl. 1473.

Voor de huisarts behoort appendicitis acuta tot de bekende, zij het niet frequent voorkomende, aandoeningen van de tractus digestivus. Per 1000 in de praktijk ingeschreven patiënten doet zich jaarlijks één nieuw geval voor. De piek in de incidentie ligt bij kinderen, adolescenten en jongvolwassenen, met een prevalentie van 1,5 per 1000.1 De behandeling van de huisarts richt zich op vroege diagnostiek en tijdige verwijzing voor chirurgische behandeling. Bij de diagnostiek gaat het om het analyseren van acuut ontstane buikpijn, al dan niet met koorts. De omvang van de patiëntengroep kan slechts worden geschat. Op basis van de gegevens van de Continue Morbiditeits Registratie Nijmegen (CMR)1 komt dit erop neer dat tenminste zo'n 60 per 1000 patiënten de klacht ‘buikpijn’ presenteren. Voor het verdere betoog worden deze 60/1000 beschouwd als de groep waaruit de huisarts één patiënt met appendicitis moet identificeren…

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Huisartsgeneeskunde, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Contact Prof.dr.C.van Weel, huisarts (c.vanweel@hsv.kun.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties