Amiodaron en zijn bijwerkingen

Klinische praktijk
A.R. Willems
M.A.H.W. Schöttelndreiër
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:565-8

Sinds amiodaron, een benzofuraanderivaat, in 1967 als geneesmiddel tegen angina pectoris werd toegepast,12 en later vaak voor supraventriculaire en vooral ventriculaire ritmestoornissen werd voorgeschreven,3-8 zijn er diverse onschuldige, maar ook – en in toenemende mate – ernstige bijwerkingen beschreven.9-13 In dit beknopte overzicht wordt hiervan een opsomming gemaakt ingedeeld naar de betrokken organen (schildklier, huid, longen, ogen, lever en perifere zenuwen). Teratogene effecten van amiodaron evenals elektrofysiologische (bij)werkingen en interacties met andere medicamenten worden, hoewel belangrijk, hier niet besproken.

Bijwerkingen

Schildklier

Zowel door amiodaron geïnduceerde hyper- als hypothyreoïdie zijn beschreven.14-17 Het probleem van de diagnostiek is in 1983 in dit tijdschrift besproken.18 Vooralsnog lijkt de nieuwe, zeer gevoelige, bepaling van het thyreoïd stimulerend hormoon (TSH) met behulp van immunoradiometrisch onderzoek (TSH-IRMA) de eerste keus te zijn als schildklierfunctietest.19 Het mechanisme van de geïnduceerde schildklierdysfunctie, evenals een dosisafhankelijkheid is niet duidelijk. Mogelijk is dat…

Auteursinformatie

Elisabeth Gasthuis, afd. Cardiologie, Haarlem.

A.R.Willems, assistent-geneeskundige; M.A.H.W.Schöttelndreiër, cardioloog.

Contact A.R.Willems, Interuniversitair Cardiologisch Instituut Nederland, Postbus 19258, 3501 DG Utrecht

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties