Allergische rinitis en astma: pathofysiologische relatie en implicaties voor de behandeling

- Allergic rhinitis and asthma share various clinical, pathophysiological and immunological characteristics and often coexist.

- Recent studies provide evidence of cross-talk between both airway compartments, possibly by systemic signalling.

- These observations resulted in the concept of ‘allergic airway disease’, providing a rationale for systemic treatment.

- Presently, many novel systemic treatment modalities, including anti-IgE and phosphodiesterase-4 (PDE4) inhibitors, are being evaluated in clinical trials.

- In the Netherlands, there are currently two registered systemic therapies targeting the pathophysiological mechanisms of the united airway disease: leukotriene receptor antagonists and immunotherapy. These therapies are usually prescribed in combination with the standard pharmacotherapy.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:77-82

Samenvatting

- Allergische rinitis en astma hebben gemeenschappelijke klinische, pathofysiologische en immunologische kenmerken en komen vaak gelijktijdig voor.

- Uit recente studies is gebleken dat beide luchtwegcompartimenten met elkaar kunnen communiceren, mogelijk via systemische signalen.

- Op grond daarvan ontstond het concept ‘allergische luchtwegaandoening’, waaruit het idee van een systemische therapie voortvloeide.

- Verschillende nieuwe systemische therapieën worden – deels nog in een experimentele setting – geëvalueerd, waaronder behandelingen met anti-IgE-middelen en fosfodiësterase-4-remmers.

- Vooralsnog zijn alleen leukotrieenreceptorantagonisten en immunotherapie geregistreerde, systemisch werkende, rationele opties voor het behandelen van het allergisch syndroom, meestal in combinatie met de standaardfarmacotherapie.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:77-82