In het 3de jaar van mijn studie geneeskunde schreef ik een essay over betrokkenheid met behoud van professionele distantie. Ik had altijd vrij scherp omlijnde gedachten over wat not done was. De arts die werd omhelsd door haar patiënte, de arts die zijn patiënt thuis opzocht om hun interesse in flora te delen. Ik had mijn mening klaar, zelf zou ik het anders aanpakken. Ik zou voldoende afstand bewaren tot mijn patiënt. Ik zou geen cadeaus aannemen, geen informatie geven over mijn privéleven, me voornamelijk bezighouden met het ziekteproces van de patiënt en alle patiënten gelijk behandelen.
Mijn beeld daarvan…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2014;158:B1050
Reacties