Adjuvante behandelingen voor sepsis en shock: welke zijn effectief?

- Adjuvant therapy for severe sepsis and shock can be divided into 4 groups. The first group comprises those compounds with proven efficacy in human studies (activated protein C and recombinant bacterial permeability-increasing protein). The second group includes compounds with potential efficacy (heparin), while the third group represents those with no demonstrated efficacy in randomised clinical trials (tumour necrosis factor and interleukin-1 antibodies and receptor antagonists). The fourth group includes those drugs which have been found to be potentially effective in animal studies, but which have not yet been evaluated in humans (i.e., tyrosine kinase inhibitors, selective inducible nitric oxide synthase inhibitors, polyadenosine-diphosphate-ribose-polymerase and caspase III (apoptosis) inhibitors). Formal clinical comparisons between the various treatment options are necessary to assist the clinician in selecting the appropriate form of therapy.

Zie ook de artikelen op bl. 1725 en 1749.

Ernstige sepsis door een microbiële infectie wordt in ongeveer 30 van de gevallen gecompliceerd door septische shock; de sterftekans is ongeveer 50.1 De sterftekans is de laatste decennia nauwelijks verminderd ondanks betere inzichten in de pathofysiologie en toegenomen therapeutische mogelijkheden. Dit komt deels door een toename van het aantal patiënten met complexe en ernstige onderliggende ziekten en deels doordat nieuwe sepsistherapieën geen aantoonbaar overlevingsvoordeel hebben opgeleverd.2 Nieuwe inzichten in de afweer van de gastheer zouden echter kunnen wijzen op een doorbraak.1-3

Vooraf moet worden vastgesteld dat voor de diagnose ‘sepsis’ en ‘shock’ ‘harde’ criteria ontbreken, zodat ondubbelzinnige identificatie van sepsispatiënten moeilijk is.1 4 De ontwikkeling van shock tijdens een infectie hangt sterk af van de mate van verspreiding van de infectie en de gastheerrespons.1 4 5 Het idee is immers dat een overmatige gastheerrespons veeleer…