Sinds de eerste publikatie van Houston zijn vele mensen met acuut longoedeem op grote hoogte beschreven.1 Dit acute longoedeem (verder hoogte-longoedeem te noemen) treedt alleen op boven een hoogte van 2700 meter. Een verblijf op grote hoogte geeft bij veel mensen al onaangename gevoelens, zoals hoofdpijn, vermoeidheid, ernstige kortademigheid bij inspanning, hartkloppingen, verlies van eetlust, misselijkheid, duizeligheid, slaapstoornissen of onregelmatige ademhaling tijdens slapen. Dit complex van symptomen wordt hoogteziekte genoemd. Hoogte-longoedeem of hersenoedeem kan in een ernstige fase van hoogteziekte ontstaan.
Over de incidentie van hoogte-longoedeem is weinig bekend. Naar de incidentie van hoogteziekte is wel prospectief onderzoek gedaan. De gevonden incidentie verschilt afhankelijk van het gebied en de onderzochte populatie. In India varieerde de incidentie van 0,1 tot 8,32 en in een basiskamp bij de Mount Everest werd een incidentie gevonden van 53.3 De belangrijkste risicofactor lijkt het snel overwinnen van een groot hoogteverschil te zijn…
Reacties