Samenvatting
- Om bij een volwassen patiënt met acute buikpijn en peritoneale prikkeling tot een juiste diagnose en een juist beleid te komen, is het belangrijk inzicht te krijgen in de waarde van verschillende vormen van aanvullend onderzoek.
- Anamnese, lichamelijk onderzoek en laboratoriumonderzoek differentiëren meestal tussen een acuut ernstig en een minder ernstig buikprobleem.
- Indien bij een patiënt met een acute buik het leukocytenaantal en de concentratie C-reactieve proteïne niet zijn verhoogd, is herbeoordeling na 12 uur verantwoord. Indien er wél laboratoriumafwijkingen zijn, is beeldvormende diagnostiek nodig.
- Bij patiënten met diffuse buikpijn en bij patiënten met tekenen van shock of respiratoire insufficiëntie is een CT-scan de eerste keuze.
- Bij pijn in de linker bovenbuik wordt een staande röntgenthorax- of een buikoverzichtsfoto gemaakt en bij klachten in het rechter bovenkwadrant heeft echografie de voorkeur. Als het onderzoek niet tot een diagnose leidt, wordt een CT-scan gemaakt.
- In geval van onderbuikpijn is CT geïndiceerd bij vrouwen met verhoogde ontstekingsparameters en bij mannen die ouder dan 50 jaar zijn en verhoogde ontstekingsparameters hebben.
- Een diagnostische laparoscopie is geïndiceerd bij vrouwen in de fertiele leeftijd bij wie de oorzaak van de buikpijn ook na een CT-scan onduidelijk blijft en bij mannen jonger dan 50 jaar met aanwijzingen voor appendicitis.
Reacties