Nauwelijks meerwaarde opioïden bij chronische pijn

CME-toets behorend bij het artikel ‘Nauwelijks meerwaarde opioïden bij chronische pijn’ (Ge-Bu 2019,53:8). 

De enorme toename van het aantal opioïdvoorschriften (met risico’s op verslaving en bijwerkingen) staat niet ter discussie. Hierbij is of lijkt er een heilig geloof in de werkzaamheid. Het is wrang te constateren dat deze werkzaamheid bij chronische pijn (niet-kankergerelateerd) tegen blijkt te vallen. Als resultaten van gekwalificeerde RCT’s samengevoegd worden heeft slechts circa 12% van de onderzochte patiënten er misschien wat aan, in vergelijking met placebo. Ten opzichte van bijvoorbeeld NSAID’s is er géén verschil te ontdekken wat betreft pijnbestrijding of verbetering van de levenskwaliteit. Deze bevindingen moeten een extra aansporing zijn te stoppen met het voorschrijven van opioïden bij (chronische) pijn. Als dit toch gebeurt hebben betrokken zorgverleners een verantwoordelijkheid voor een juist en zo beperkt mogelijk gebruik. Dit impliceert o.a. monitoring, geen automatische receptherhalingen of vermijden van voorschriften als ‘zo nodig 1 tot 6x daags 1 tablet’, zeker bij patiënten met verslavingsrisico. Ook richtlijnmakers mogen zich aangesproken voelen.