Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Diagnostiek bij een patiënt met eosinofilie

Microscopisch beeld
Luuk A.J. van Gils
Hilde H.F. Remmelts
Rob Fijnheer
E.C. (Chris) Hagen
Gerald H.A. Staaks
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2024;168:D8203
Abstract
Abstract
Sluiten
The evaluation of a patient with eosinophilia

Eosinophilia is a common laboratory finding with a broad differential diagnosis. Eosinophilia can be classified as primary, secondary, or idiopathic hypereosinophilic syndrome (HES). Primary eosinophilia results from a clonal disorder of eosinophils, while secondary eosinophilia is reactive to a variety of underlying conditions, such as allergic diseases, infections, and drug reactions. Idiopathic HES is a diagnosis of exclusion in patients with persistent hypereosinophilia and end-organ damage without an identifiable cause.

The diagnostic workup should focus on identifying the cause and assessing for end-organ damage. The initial evaluation should include a detailed history and physical examination, and laboratory tests to assess for organ involvement. Further testing may be necessary based on the clinical presentation and laboratory findings. The treatment depends on the cause. In cases of secondary eosinophilia, treatment should be directed at the underlying condition.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Beste collega’s,

In dit artikel gaan we het hebben over eosinofilie, een veelvoorkomende laboratoriumbevinding. Het is vrijwel altijd nodig om verder onderzoek te verrichten naar de onderliggende oorzaak. Wij bieden praktische handvatten daarvoor.

Samenvatting

Eosinofilie is een veelvoorkomende laboratoriumbevinding met een brede differentiaaldiagnose. Eosinofilie kan primair, secundair of idiopathisch zijn. Primaire eosinofilie is het gevolg van een klonale aandoening van eosinofiele granulocyten; secundaire eosinofilie is een reactie op een onderliggende aandoening, zoals een allergie, infectie of geneesmiddelreactie. Idiopathisch hypereosinofiel syndroom is een uitsluitingsdiagnose die wordt gesteld bij patiënten met aanhoudende hypereosinofilie en eindorgaanschade zonder aantoonbare oorzaak.

De diagnostiek heeft als doel om de oorzaak op te sporen en eventuele orgaanschade vast te stellen. Daarbij hoort ieder geval een gedetailleerde anamnese, lichamelijk onderzoek en laboratoriumonderzoek om te beoordelen welke organen al dan niet zijn aangedaan. Verdere diagnostiek kan nodig zijn op basis van het klinisch beeld en de laboratoriumbevindingen. De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak. Bij patiënten met secundaire eosinofilie moet de behandeling gericht zijn op de onderliggende aandoening.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
nummer 1 2025

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2024;168:D8203
Vakgebied
Interne vakken
Longziekten
Auteursinformatie

Meander Medisch Centrum, Amersfoort. Afd. Interne Geneeskunde: drs. L.A.J. van Gils, aios interne geneeskunde; dr. H.H.F. Remmelts, internist-nefroloog; dr. R. Fijnheer, internist-hematoloog; dr. E.C. Hagen, internist-nefroloog. Afd. Longgeneeskunde: drs. G.H.A. Staaks, longarts.

Contact L.A.J. van Gils (l.a.j.vangils-4@umcutrecht.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Luuk A.J. van Gils ICMJE-formulier
Hilde H.F. Remmelts ICMJE-formulier
Rob Fijnheer ICMJE-formulier
E.C. (Chris) Hagen ICMJE-formulier
Gerald H.A. Staaks ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties