Samenvatting
De prognose van borstkankerpatiënten is in de afgelopen decennia sterk verbeterd. Innovaties in beeldvormende technieken en pathologisch onderzoek, geoptimaliseerde chirurgische en radiotherapeutische technieken hebben daaraan bijgedragen. Een groot deel van de verbetering komt door de uitbreiding van het scala aan effectieve systemische middelen en de gestage uitbreiding van de indicatie hiervoor. Verruiming van de richtlijnen met betrekking tot aanvullende behandelingen maakt echter dat de absolute winst steeds kleiner wordt. De balans tussen effectiviteit en bijwerkingen kan hierdoor in het gedrang komen. Dat is een stimulans om te zoeken naar mogelijkheden om bepaalde aanvullende behandelingen achterwege te laten, ter preventie van de potentiële schade van die behandelingen, zonder het individuele risico op terugkeer van ziekte onnodig te vergroten. Een patiëntengroep bij wie dit momenteel onderzocht wordt in Nederland zijn oudere vrouwen met borstkanker.
Reacties