Rectificatie
Per 18 maart 2020 heeft de auteur dit artikel geüpdatet.
Juridische achtergrond
In de zorg werken veel mensen. Om gezamenlijk goede zorg te kunnen leveren is het van belang dat er onderling duidelijke afspraken worden gemaakt. Dat geldt onder andere voor de verantwoordelijkheidsverdeling. Het kan niet zo zijn, zoals het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg (CTG) in 2005 overwoog, dat de bij een operatie betrokken medisch specialisten de eigen verantwoordelijkheid zo beperkt inkleuren dat niemand verantwoordelijkheid draagt voor het eindresultaat.1
De tuchtcolleges zijn vervolgens vanaf 2007 gaan spreken over ‘het hoofdbehandelaarschap’.2 Deze term is overgenomen door de regering,3 andere rechtscolleges,4 beroepsorganisaties als de KNMG,5 en – niet in de laatste plaats – ziekenhuizen. In de geestelijke gezondheidszorg (ggz) daarentegen bestaat een voorkeur voor de term ‘regiebehandelaar’, zonder dat er grote verschillen bestaan tussen de hoofd- en regiebehandelaar.6 Dat de term ‘hoofdbehandelaar’ geen wettelijke basis heeft, evenmin als ‘regiebehandelaar’, lijkt voor de praktijk niet ter…
Reacties