Welke training, voor welke patiënt en op welk moment?

Trainen ter verbetering van de kwaliteit van leven en het fysiek functioneren bij kanker*

Onderzoek
Maike G. Sweegers
Laurien M. Buffart
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2018;162:D2443
Abstract

Samenvatting

Doel

Onderzoeken of het effect van fysieke trainingsprogramma’s op de kwaliteit van leven en het fysiek functioneren van patiënten met kanker afhankelijk is van bepaalde kenmerken van de patiënt of van specifieke trainingsvoorschriften.

Opzet

Meta-analyse van individuele-patiëntengegevens (IPD) en een reguliere meta-analyse van gerandomiseerde interventiestudies.

Methode

Voor de analyses werden de resultaten van verschillende gerandomiseerde interventiestudies samengevoegd. Verschillen in trainingseffecten tussen patiënten met verschillende demografische en klinische eigenschappen werden onderzocht door middel van interactietermen; hiervoor werd de IPD gebruikt. Verschillen in effecten voor verschillende trainingsvoorschriften werden onderzocht door middel van subgroepanalyses van de gepubliceerde gegevens.

Resultaten

We vonden een klein maar significant positief effect van fysieke training op de kwaliteit van leven en het fysiek functioneren. In de IPD-meta-analyse vonden we geen verschillen in de effecten van fysieke training tussen patiënten met verschillende demografische en klinische kenmerken. In zowel de IPD- als de reguliere meta-analyse vonden we een significant verschil in effect op de kwaliteit van leven (p < 0,01) en het fysiek functioneren (p = 0,01) tussen gesuperviseerde trainingen en trainingen die niet gesuperviseerd waren. Daarnaast vonden we in de reguliere meta-analyse voor niet-gesuperviseerde trainingen significant grotere effecten wanneer het wekelijks voorgeschreven energieverbruik hoger was.

Conclusie

De resultaten laten zien dat fysieke training tijdens en na de behandeling van kanker kan leiden tot een betere kwaliteit van leven en fysiek functioneren. De effecten verschilden niet tussen patiëntgroepen. Gesuperviseerde trainingsprogramma’s resulteerden in grotere effecten dan niet-gesuperviseerde trainingsprogramma’s. De effecten van niet-gesuperviseerde trainingsprogramma’s op het fysiek functioneren waren groter bij een hoger voorgeschreven wekelijks energieverbruik.

Auteursinformatie

*Dit onderzoek werd deels eerder gepubliceerd in Cancer Treatment Reviews (2017;52:91-104) met als titel ‘Effects and moderators of exercise on quality of life and physical function in patients with cancer: An individual patient data meta-analysis of 34 RCTs’, en deels in British Journal of Sports Medicine (2017; epub 27 september) met als titel ‘Which exercise prescriptions improve quality of life and physical function in patients with cancer during and following treatment? A systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials’. Afgedrukt met toestemming.

1Cancer Center Amsterdam en VU medisch centrum, afd. Epidemiologie en Biostatistiek, Amsterdam Public Health research instituut, Amsterdam.

M.G. Sweegers, MSc, bewegingswetenschapper; dr. L.M. Buffart, bewegingswetenschapper en epidemioloog (tevens: VUmc, afd. Medische Oncologie).

Contact dr. L.M. Buffart (l.buffart@vumc.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: L.M. Buffart ontving van KWF Kankerbestrijding de ‘Bas Mulder Award’.

Auteur Belangenverstrengeling
Maike G. Sweegers ICMJE-formulier
Laurien M. Buffart ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties