Op de hoogte blijven van nieuwe leerartikelen, compleet met geaccrediteerde toetsvragen en luisterversie?
⚡Abonneer je op een e-mail alert door het dossier leerartikelen te volgen.⚡
Vroeger werd artrose gezien als slijtage die leidt tot gewrichtsweefselschade en uiteindelijk tot een functiebeperking. Maar tegenwoordig wordt ze beschouwd als een uiterst complexe, multifactoriële, degeneratieve ziekte. Deze invaliderende aandoening begint op latere leeftijd en wordt gekenmerkt door verlies van articulair kraakbeen en ontsteking van het synoviale weefsel.
Toets voor nascholing
Aan dit leerartikel is een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kan verdienen. De toets is beschikbaar tot 2 december 2024.
Overzicht van te behalen accreditatiepunten
| Specialisme | Punt(en) |
|---|---|
| Alle BIG-erkende specialismen | 1 |
- Deze toets geldt voor alle BIG-erkende specialismen en levert je 1 nascholingspunt op. De toets is geaccrediteerd door ABAN, NAPA, KNMP en NVZA.
- De toets telt mee binnen en buiten het eigen vakgebied voor medisch specialisten, huisartsen, sociaal geneeskundigen,specialisten ouderengeneeskunde, apothekers en physician assistants. De accreditatie geldt niet voor verpleegkundig specialisten.
- De toewijzing van punten verloopt via PE-online (het herregistratiesysteem) na het invullen van je BIG-nummer.
Samenvatting
Waar artrose voorheen werd gezien als alleen gewrichtsslijtage, beschouwt men haar nu als een uiterst complexe, multifactoriële, degeneratieve ziekte. Door de vergrijzing en de toenemende BMI van de gemiddelde Nederlander zullen de prevalentie van artrose en de daaraan gerelateerde zorgkosten stijgen. In dit leerartikel geven wij praktische informatie over het ziektebeeld, de diagnostiek en de behandeling. Dit doen wij aan de hand van 10 vragen die leven bij onder anderen huisartsen, internisten en chirurgen.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Belang van lichaamshouding
Het is onbegrijpelijk, dat de auteurs vanuit het kennisgebied van de orthopedie deze omschrijving en aanbevelingen geven bij een der meest oprukkende (en voor de maatschappij zeer kostbare) leefstijlaandoening. Wat ze "vroeger" bedoelden is duidelijk niet terug gezocht. Met geen woord wordt er gerept over de enorme incidentie-toename en de verschuiving naar steeds jongere leeftijdsgroepen. Het woord houding, een der mainstays van de Orthopedie wordt niet eens genoemd. In het Pubmedtijdperk is de basale kennis over het kunnen slijten van kraakbeen volledig ontdaan van de biomechanische ondergrond, die in de Duitstalige orthopedie, die ook wij hier honderd jaar omarmden, op zeer krachtige wijze kon worden onderbouwd. Het gaat om de ontwikkeling van de lichaamsvorm, de lichaamshouding, tijdens de groeifase, die bepalend is voor de latere gevolgen in de volwassenperiode. Door de enorme invloed van de etiologiemijdende en preventieloze Ameriaanse geneeskunde, die de kracht van de Europese (vnl. Duitstalige) zelfs nooit tot zich genomen heeft ( o.a. door de oorlogen) is het "westers" levende kind door zijn zittende leefstijl en beeldschermgebruik (ook TV!) zijn wervelkolom aan het vervormen ( der Sitzbuckel, Rueckgratsverkrummungen der Schulkinder) Het niet uitgelijnd van de rug (slechte houding) geeft door standsaanpassingen van de ledematen snel schuif- en locale overbelastingskrachten op kraakbeen( kijk naar de binnenmeniscusellende of let op de varusknie in het straatbeeld).
Orthopedie was meer dan 200 jaar in Europa het grote preventiekennis gebied, waar tot in de jaren zestig met hulp van ouders ("zit en sta recht"), schoolpersoneel, orthopedische schoolbanken, maar vooral de originele gymnastiekleraren en Kranken- of Heilgymnasten, Mensendieck en Cesartherapeuten de jeugd in ons land ook naar gezonde houdingen en daarbij passende looppatronen werd begeleid.
Een gezonde houding is een garantie tegen vroegtijdige degeneratie van kraakbeen (en tussenwervelschijven!), zelfs bij stevig, maar verstandig gebruik van je bewegingsapparaat.
De hoogleraar Koekenberg (VU), mijn eerste leermeester in 1979, waarschuwde in zijn oratie "In Dubio Vergens" al in 1976 voor de verstrekkene gevolgen van het toen al massaal verdwijnen van orthopediekennis uit de leerboeken. Hij zou zich omdraaien in zijn graf als hij dit "leerartikel" las.
Piet van Loon, orthopeed/ houdingsdeskundig, Houding Netwerk Nederland
vitamine D
Geachte collega,
Tegelijkertijd met uw interessante artikel waarin u stelt dat vit. D.geen plaats heeft bij de behandeling van artrose kom ik op PubMed het volgende artikel tegen: Nutrients. 2017 Jul 26;9(8). pii: E799. doi: 10.3390/nu9080799. Vitamin D Supplementation Improves Quality of Life and Physical Performance in Osteoarthritis Patients.
Manoy P1, Yuktanandana P2, Tanavalee A3, Anomasiri W4, Ngarmukos S5, Tanpowpong T6, Honsawek S7,8.
Met vr gr
S. Kingma, arts-directeur Oosteinde Walborg Kliniek